Skip to main content

श्री कृष्णाचा पाळणा

जो जो जो जो रे सुकुमारा ।

जो जो जो जो रे सुकुमारा । दत्तात्रया अवतारा ॥धृ॥

कमलासन विष्णू त्रिपुरारी । अत्रिमुनीचे घरी ।

सत्त्व हरु आले नवल परी । भ्रम दवडिला दुरी ॥१॥

प्रसन्न त्रिमूर्ति होऊनी । पुत्रत्वा पावुनि ।

हर्ष झालासे त्रिभुवनी । राहे ॠषिचे सदनी ॥२॥

पहिल्या दिवशी जन्मले बाळ  कळस सोन्याचा देते डहाळ

 कृष्ण जन्मला कंसाचा काळ 

जो बाळा जो जो रे जो |१|

दुसऱ्या दिवशी दुसरा रंग 

रूप सावळे गोरस रंग

जसा झळकतो आरस्याचा भिंग 

जो बाळा जो जो रे जो |२|

तिसऱ्या दिवशी आनंद मोठा 

सिता सावित्री बायांनो उठा 

खारीक खोबरं साखर वाटा 

जो बाळा जो जो रे जो |३|

चवथ्या दिवशी बोलली बाई 

अनुसयेने वाजवली टाळी 

कृष्ण जन्मला यमुना स्थळी 

जो बाळा जो जो रे जो |४|

पालख बांधविला सायासी । निर्गुण ऋषिचे वंशी ।

पुत्र जन्माला अविनाशी । अनसूयेचे कुशी ॥३॥

षट्दश नामासी आधार । दत्तात्रय अवतार ।

कृष्णदासासी सुख थोर । आनंद होतो फार ॥४॥

पाचव्या दिवशी सटवाई चा वेढा

लिंबू नारळ देवीला फोडा

तान्ह्या बाळाची दृष्ट गं काढा

जो बाळा जो जो रे जो|५|

सहाव्या दिवशी कलीचा मारा

राधाकृष्णाला घालती वारा

चला यशोदा आपुल्या घरा

जो बाळा जो जो रे जो|६|

सातव्या दिवशी सटवीचा महाल

तेथे सोनेरी मंडप लाल

यशोदा मांडीवर श्रीकृष्ण डोलं

जो बाळा जो जो रे जो|७|

आठव्या दिवशी अटकी चा थाट

भुलल्या गवळणी तिनशे साठ

श्री कृष्णाची पाहतात वाट

जो बाळा जो जो रे जो|८|

नवव्या दिवशी नववीचा खंड

तान्या बाळा ने घेतला छंद

'वासुदेवाचा सोडवावा बंध

जो बाळा जो जो रे जो |९|

दहाव्या दिवशी दहावीची रात

"तेहतीस कोटी देव मिळून येती उतरून

टाकती माणिक मोती

जो बाळा जो जो रे जो |१०|

अकराव्या दिवशी नारद बोले

देवा तुम्ही हो किती झोपले

मथुरा नगरीत देवकीचे हाल

जो बाळा जो जो रे जो |११|

बाराव्या दिवशी बाराचं नारी

पाळणा बांधीला यशोदा घरी

त्याला लाभली रेशमी दोरी

जो बाळा जो जो रे जो |१२|

तेराव्या दिवशी बोलली बाळी

श्री कृष्ण जन्मला यमुना तळी

गवळणी संगे लावीतो खळी

जो बाळा जो जो रे जो |१३|

चौदाव्या दिवशी तोफा गर्जती

शंकर पार्वती नंदी वर येती

बाळाच्या डोळ्यात काजळ घालती

जो बाळा जो जो रे जो |१४|

पंधराव्या दिवशी नौबत वाजे

श्रीकृष्णावरती घातला साज

यशोदा मातेला आनंद आज

जो बाळा जो रे जो |१५|

सोळाव्या दिवशी सोहळा केला

गुरु महाराज विद्या बोलला

श्रीकृष्णाचा पाळणा गायीला

जो बाळा जो जो रे जो |१६|

|| समाप्त ||

बाळा जो जो रे कुळभूषणा । श्रीनंदनंदना ।

बाळा जो जो रे कुळभूषणा । श्रीनंदनंदना ।

निद्रा करि बाळा मनमोहना । परमानंदा कृष्णा ॥धृ॥

जन्मुनि मथुरेत यदुकुळी । आलासी वनमाळी ।

पाळणा लांबविला गोकुळी । धन्य केले गौळी ॥१॥

बंदिशाळेत अवतरुनी । द्वारे मोकलुनी ।

जनकशृंखला तोडुनी । यमुना दुभंगोनी ॥२॥

मार्गी नेतांना श्रीकृष्णा । मेघनिवारणा ।

शेष धावला तत्क्षणा । उंचावूणी फणा ॥३॥

रत्‍नजडित पालख । झळके आमोलिक ।

वरती पहुडले कुलतिलक । वैकुंठनायक ॥४॥

हालवी यशोदा सुंदरी । धरुनी ज्ञानदोरी ।

पुष्पे वर्षिली सुरवरी । गर्जति जयजयकारी ॥५॥

विश्‍वव्यापका यदुराया । निद्रा करी बा सखया ।

तुजवरि कुरवंडी करुनिया । सांडिन मी निज काया ॥६॥

गर्ग येऊनी सत्वर । सांगे जन्मांतर ।

कृष्ण परब्रह्म साचार । आठवा अवतार ॥७॥

विश्‍वव्यापी हा बालक । दृष्ट दैत्यांतक ।

प्रेमळ भक्तांचा पालक । श्रीलक्ष्मीनायक ॥८॥

विष पाजाया पूतना । येता घेईल प्राणा ।

शकटासुरासी उताणा । पाडिल लाथे जाणा ॥९॥

उखळाला बांधता मातेने । रांगता श्रीकृष्ण ।

यमलार्जुनांचे उद्धरण । दावानव प्राशन ॥१०॥

गोधन राखिता अवलिळा । कालिया मर्दीला ।

दावानल वन्ही प्राशील । दैत्यध्वंस करी ॥११॥

इंद्र कोपता धांवून । उपटील गोवर्धन ।

गाईगोपाळा रक्षून । करीन भोजन ॥१२॥

कालींदीतीरी जगदीश । व्रजवनितांशी रास ।

खेळुनि मारील कंसास । मुष्टिक चाणुरास ॥१३॥

ऎशी चरित्रे अपार । दावील भूमीवर ।

पांडव रक्षील सत्वर । ब्रह्मानंदी स्थिर ॥१४॥

krushna palana